Η Κύπρος αποχαιρετά σήμερα τον Τάσο Μητσόπουλο

Λευκωσία:Κηδεύεται σήμερα, δημοσία δαπάνη, σε ατμόσφαιρα βαρύτατου πένθους, ο Υπουργός Άμυνας Τάσος Μητσόπουλος, ο οποίος απεβίωσε το Σάββατο στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας συνεπεία ρήξης ανευρύσματος στον εγκέφαλο.

Η κηδεία του εκλιπόντος θα τελεστεί στις 12:00 από τον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Κοντού, στη Λάρνακα, προϊστάμενου του Αρχιεπισκόπου Χρυσόστομου.

Τον επικήδειο λόγο θα εκφωνήσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης.

Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας Δημήτρης Αβραμόπουλος θα εκπροσωπήσει την ελληνική Κυβέρνηση, τον Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά και την ελληνική Προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ.

Με βάση το τελετουργικό, 150 μέτρα από το ναό, η σορός του εκλιπόντος θα τοποθετηθεί σε κιλλίβαντα πυροβόλου και θα μεταφερθεί στην εκκλησία συνοδευόμενη από Υπουργούς και αξιωματικούς. Μετά το πέρας της εξοδίου ακολουθίας, η σορός θα μεταφερθεί από στρατονόμους και εν πομπή στην τελευταία του κατοικία, στο κοιμητήριο του Αγίου Γεωργίου Κοντού.  

Τα σχολεία της Λάρνακας θα κλείσουν στις 11:00, ώστε να δοθεί η δυνατότητα στους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές να παραστούν στην εξόδιο ακολουθία. Γενικότερα, στα εκπαιδευτήρια της Κύπρου, κατά τις εκδηλώσεις για την Εθνική Επέτειο της 25ης Μαρτίου θα τηρηθεί ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του εκλιπόντος υπουργού.

Η οικογένεια του εκλιπόντος Τάσου Μητσόπουλου θα δεχτεί συλλυπητήρια στην εκκλησία Αγίου Γεωργίου Κοντού από τις 10:45 – 11:30 από το κοινό και 11:30-11:50 από τους επισήμους.

Λίγα λουλούδια κι ένα δάκρυ...

Γείτονες, φίλοι και γνωστοί πέρασαν χθες έξω από την οικία του Τάσου Μητσόπουλου στην Αραδίππου για να αποθέσουν λίγα λουλούδια, να ανάψουν ένα κερί στη μνήμη του και να τον αποχαιρετήσουν. Στα δακρυσμένα μάτια τους αποτυπωμένο το μεγάλο ερώτημα για την τόσο πρόωρη και άδικη απώλεια. Αλλά και με τα πιο καλά λόγια για τον άνθρωπο.

Βρισκόμαστε ξανά μπροστά σε μια νέα διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού. Δεν χωρούν ούτε υπερβολές, ούτε λάθη.

Έχω πει προ μηνών πως η Τουρκία γνωρίζει, πως ένα ναυάγιο θα είναι τελικό. Άρα το ναυάγιο είναι για την Τουρκία ωφέλιμο. Και αυτό γιατί μετά από 40 χρόνια, με τόση κόπωση (για να μην πω ενόχληση) που προκάλεσε το πρόβλημα στον έξω κόσμο, δύσκολα, πολύ δύσκολα θα μπορεί να αποδοθούν ευθύνες. Ναυάγιο λοιπόν σημαίνει μια κάποιου τύπου "νομιμοποίηση" των αποτελεσμάτων της εισβολής. Μας μένει δηλαδή ο στρατός, μας μένει η κατοχή, γίνεται το απευθείας εμπόριο, ανοίγουν ενταξιακά κεφάλαια για την Τουρκία, εκπροσωπείται το καθεστώς στο Ευρωκοινοβούλιο με δύο παρατηρητές κλπ. Δεν θα προσθέσω άλλα!

Αφού λοιπόν συμφέρει στην Τουρκία (και) το ναυάγιο, γιατί να μην το αφήσει να συμβεί; Το ερώτημα που μπαίνει είναι τι κάνουμε εμείς. Κατά την άποψή μου δεν υπάρχουν πολλές επιλογές. Βεβαιωνόμαστε πως κάποιος παρακολουθεί εκ μέρους της διεθνούς κοινότητας (αν υπάρχει τέτοιος αντικειμενικός παρατηρητής) και μπαίνουμε στην διαδικασία γνωρίζοντας.

Δυστυχώς είμαστε ενώπιον της έσχατης προσπάθειας για Λύση και αυτό είμαστε υποχρεωμένοι να το ξέρουμε και να λαμβάνουμε υπ όψιν! Αν μέναμε όπως λεν διάφοροι, αδιάφοροι μπροστά στη νέα πρωτοβουλία , τότε θα είχαμε ως αποτέλεσμα κάτι πολύ χειρότερο απ' αυτό που φοβούνται, ή διατείνονται ότι φοβούνται, από ενδεχόμενη Λύση.

Δέχομαι ότι κάποιος μπορεί να διαφωνεί με το "έσχατη προσπάθεια". Θα συμφωνήσουμε πάντως όλοι πως σε πολύ λίγο δεν θα υπάρχει το περιουσιακό όπως το ξέρουμε. Άρα και το εδαφικό θα είναι διαφορετικό, συν βέβαια το θέμα των εποίκων που αυξάνονται και πληθύνονται με απειλητικό ρυθμό.

Θεωρώ ακόμα πως οι υπερασπιστές της λύσης ως αναγκαιότητας (και ανήκω σ' αυτούς) σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αρχίσουμε τις τυμπανοκρουσίες, είτε αγνοώντας τους κινδύνους, είτε πολύ περισσότερο το γεγονός πως η λύση για να μπορεί να δουλέψει θα πρέπει να διέπεται από ρυθμίσεις που θα την κάνουν πραγματικά βιώσιμη. Ούτε πρέπει να αγνοούμε πως πολλοί από όσους ψήφισαν "όχι" είχαν συγκεκριμένες ανησυχίες. Δεν αναφέρομαι σ' αυτούς (γιατί υπάρχουν και τέτοιοι) που όποια λύση κι αν τους φέρεις, πάλι όχι θα έλεγαν.

Εμείς ως ΑΚΕΛ στηρίζουμε την διαδικασία των διαπραγματεύσεων γιατί αυτό είναι το σωστό να πράξουμε. Και υποστηρίζουμε χωρίς να χειροκροτούμε αλλά υποστηρίζουμε και χωρίς να υποσκάπτουμε. Γιατί υπάρχει και αυτή η μέθοδος.

Όμως γράφω αυτό το άρθρο και για έναν επιπρόσθετο λόγο. Εμείς θέλουμε μια ομοσπονδία που να φέρνει πραγματικά κοντά τις δύο κοινότητες. Και τρόποι υπάρχουν πολλοί. Ένας από αυτούς, που τον θεωρώ πολύ χρήσιμο, είναι η δημιουργία μιας περιοχής στη Καρπασία που να διοικείται από τους ελληνοκύπριους και μιας περιοχής στην Πάφο που να διοικείται από τους τουρκοκύπριους. Κάτι τέτοιο δεν θα κρατούσε "αυτούς απ' εκεί", και "εμάς απ' εδώ". Θα μας έφερνε σε μια πιο κοντινή συνάφεια. Μαζί βέβαια με το δεδομένο πως οι βασικές ελευθερίες θα λειτουργούν απρόσκοπτα. Για να μην επαναλάβω πως και οι κοινοί εκλογικοί κατάλογοι σε διάφορες περιπτώσεις θα μας έφερνε από κοινού, ενώπιον κοινών προβλημάτων.

Μας απομένει όμως εξαντλητική εργασία. Πιο εύκολο να τρομοκρατήσεις κάποιον, και δυσκολότερο να του δώσεις θάρρος. Χρειάζεται  λοιπόν να πούμε στον κόσμο καθαρά πως το θάρρος που χρειάζεται θα πρέπει να το βρούμε αντλώντας μέσα από τα σπλάχνα της ιστορίας μας. Να πούμε στον κόσμο καθαρά πως η στασιμότητα δεν ισούται με σταθερότητα. Αλλά πάνω απ΄ όλα να πούμε στον κόσμο πως η λύση  που εμείς θα αποδεχτούμε, θα την αποδεχτούμε επειδή δεν μας βάζει σε περιπέτειες, και επειδή ανοίγει νέους ορίζοντες στην ελευθερία.

Γράφει: Τάκης Χατζηγεωργίου

Θεοφάνεια στην κατεχόμενη Αγία Τριάδα ύστερα από 39 χρόνια

Σε κλίμα έντονης συγκίνησης τελέστηκε για πρώτη φορά μετά από 39 χρόνια η Θεία λειτουργία για τα Θεοφάνεια στην κατεχόμενη Αγία Τριάδα και ο καθαγιασμός των υδάτων στην κατεχόμενη Γιαλούσα. Της Θείας Λειτουργίας προέστη ο Επίσκοπος Καρπασίας Χριστοφόρος.

Νωρίς το πρωί της Δευτέρας 800 πιστοί πέρασαν από τις ελεύθερες περιοχές στα κατεχόμενα για να παρακολουθήσουν τη Θεία Λειτουργία και τον Αγιασμό των Υδάτων.

Ακολούθησε ο καθαγιασμός των υδάτων κοντά στην εκκλησία του Αγίου Θέρισσου στη Γιαλούσα και η κατάδυση του σταυρού.

Οκτώ κολυμβητές έπεσαν στην θάλασσα για να ανασύρουν το σταυρό ο οποίος ανασύρθηκε από την πρώτη κατάδυση απο την τραγουδίστρια Στέλλα Γεωργιάδου.