Οι συγκεντρωμένοι διαδηλωτές ήταν οι επόμενοι στόχοι των τουρκικών πυρών.

Ένδεκα τραυματίες, ανάμεσά τους και μία γυναίκα που δεν βρισκόταν καν στη νεκρή ζώνη ήταν ο θλιβερός απολογισμός.

Από τις ριπές των Τούρκων τραυματίζονται και κυανόκρανοι. Επικρατεί πανικός. Χρειάζεται να περάσουν 15 ολόκληρα λεπτά, προτού οι άνδρες της ειρηνευτικής δύναμης καταφέρουν να προσεγγίσουν το άψυχο κορμί του Σολωμού που κείτονταν στο χώμα.

Την ίδια στιγμή, ο ηγέτης των Τουρκοκυπρίων παρακολουθούσε με καμάρι τα… «επιτεύγματα» των κατοχικών στρατευμάτων και των «Γκρίζων Λύκων», οι οποίοι, λίγο αργότερα, ξεχύθηκαν σε πανηγυρισμούς στα κατεχόμενα εδάφη.

 

Τις επόμενες ημέρες, ομάδα ανακριτών του Αρχηγείου Αστυνομίας και της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αμμόχωστου, μετά από συντονισμένες έρευνες, εντόπισε τους δράστες, εναντίον των οποίων εκδόθηκαν διεθνή εντάλματα σύλληψης.

Μεταξύ των δολοφόνων του Σολωμού ήταν ο Kενάν Aκίν, έποικος, πρώην αξιωματικός του τουρκικού στρατού , υπουργός γεωργίας του κατοχικού καθεστώτος και πράκτορας των τουρκικών μυστικών Δυνάμεων. Τον Ακίν επικήρυξε η Λευκωσία έναντι του ποσού των 460.000 ευρώ.

 

Το υλικό που εξασφαλίσθηκε από την έρευνα χρησιμοποιήθηκε για προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εναντίον της Τουρκίας. Η Κύπρος δικαιώθηκε. Κανένας από τους δράστες δεν έχει, μέχρι σήμερα, συλληφθεί.

 

Η εικόνα του νέου μάρτυρα της ελευθερίας να σκαρφαλώνει στο ιστό με το τσιγάρο στο στόμα εξακολουθεί να συγκλονίζει, να εμπνέει και να προκαλεί ρίγη συγκίνησης. Σύμβολο θυσίας και αυταπάρνησης. Πηγή έμπνευσης και ελπίδας.

Το αδιόρατο χαμόγελο στα μάτια του τη στιγμή του χαμού του, αποτέλεσε την καλύτερη απάντηση στα οπλισμένα χέρια των ανθρώπων που του έκοψαν το νήμα της ζωής. Γαλήνιος την ώρα που το πλήθος έβγαζε κραυγές αγωνίας, είχε ήδη ξεκινήσει το μακρύ του ταξίδι.

 

Κάποιοι αποκάλεσαν την πράξη του ένδειξη άκρατου ηρωισμού. Κάποιοι άλλοι τρέλα κι απερισκεψία.

Έτσι κι αλλιώς, η τρέλα κι ο ηρωισμός δυο δράμια γης απέχουνε. Έτσι κι αλλιώς, αυτοί είναι που γράφουνε την ιστορία. Όσοι είναι με αλλιώτικο απ’ των πολλών το υλικό καμωμένοι.

Ο Σολωμός Σολωμού έφυγε στις 14 Αυγούστου του 1996, την ημέρα που συμπληρώνονταν 22 χρόνια από τον δεύτερο «Αττίλα», δικαιώνοντας απόλυτα τα λόγια του Κωστή Παλαμά: «Η πατρίδα δεν μετριέται με το στρέμμα αλλά μονάχα με της καρδιάς το πύρωμα και το αίμα».

 

Dim lights Embed Embed this video on your site