1η ΑΠΡΙΛΗ 1955
Ο Κυπριακός Ελληνισμός με λαμπρότητα και Εθνική υπερηφάνεια γιορτάζει σήμερα την επέτειο της έναρξης του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ, ενάντια στην Αγγλική κατοχή. Αποτίουμε και εμείς σήμερα φόρο τιμής σε όσους έδωσαν τη ζωή τους για την πατρίδα σε εκείνο τον ένδοξο αγώνα που είχε να αντιμετωπίσει υπέρτερες δυνάμεις, αριθμητικά πολλαπλάσιες, και ποιοτικά ασύγκριτες σε εξοπλισμό.
Τιμούμε και όσους αγωνιστές βρίσκονται ακόμη στη ζωή στη δύση πια του βίου τους και βλέπουν τους αγώνες τους να μένουν αδικαίωτοι.Ο αγώνας εκείνος πράγματι υπήρξε όντως επικός ,μια κορυφαία περίοδος της ιστορίας μας, και αυτό το συνειδητοποιούμε καλύτερα όσο περνά ο καιρός και πιο πολύ. Υπήρξε μια ρωμαλέα εξόρμηση του Κυπριακού Ελληνισμού από την ταπείνωση της δουλείας πολλών χρόνων , στα ύψη των Εθνικών του πόθων.
Υποταγμένος δια μέσου των αιώνων ο Κυπριακός Ελληνισμός σε ξένους, δεν χάρισε την ψυχή του σε κανένα αλλά γρηγορούσε συνεχώς . Ούτε και άφησε την σκουριά της δουλείας να σκουριάσει το πολύτιμο εθνικό του μέταλλο. Το πάθος της Ελευθερίας ,καθοριστικό στοιχείο του πάθους όλων των Ελλήνων σιγόβραζε μέσα του.
Πιστός ο Κυπριακός Ελληνισμός πήρε πολλά παραδείγματα από τον ευρύτερο Ελληνισμό όπως το ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ του 1821, όπως και τι ΟΧΙ του 1940, και από τόσα άλλα. Και εκεί που ο Άγγλος δυνάστης εθεωρείτο δυσκολοπολέμητος ακόμη και από τα ισχυρότερα κράτη του κόσμου, ο μικρός λαός της Κύπρου άοπλος, ανέλαβε το γιγάντιο έργο υπέρ της Ελευθερίας και της δικαιοσύνης που έπρεπε άλλοι πιο ισχυροί της γης να είχαν αναλάβει.
Όταν το 1878 η Τουρκιά πωλούσε την Κύπρο στην Αγγλία οι Κύπριοι αναθάρρησαν. Είχαν ελπίσει ότι θα επαναλαμβανόταν και για αυτούς αυτό που έγινε με τα Επτάνησα, ότι δηλαδή θα παραχωρούσε η Αγγλία την Κύπρο στην Ελλάδα. Όταν όλες οι ελπίδες διαψεύστηκαν, όταν οι κατά καιρούς υποσχέσεις των Άγγλων αποδείχτηκαν καιροσκοπικά τεχνάσματα, και όταν πια διακήρυξαν πως τόσο λόγω των συμφερόντων τους όσο και εκείνων των συμμάχων τους δεδομένης της στρατηγικής θέσης της Κύπρου ουδέποτε θα μπορούσε να εφαρμοστεί γι αυτούς η αρχή της αυτοδιάθεσης ο Κυπριακός Ελληνισμός ανέλαβε τις ευθύνες του.
Η Εκκλησία με Εθναρχεύοντα ρόλο, και η οποία για όλα τα χρόνια κρατούσε άσβεστη την φλόγα του Κυπριακού Ελληνισμού για Ελευθερία, με επικεφαλής τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο πήρε την απόφαση για ένοπλο αγώνα αναθέτοντας την στρατιωτική οργάνωση στο Γεώργιο Γρίβα –Διγενή.
Είναι γεγονός ότι ολόκληρος ο Κυπριακός Ελληνισμός αγκάλιασε με θέρμη τον επικό εκείνο αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α (Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών) και απέδειξε έμπρακτα την συνέχεια της Ελληνικής φυλής . Ξαναζωντάνεψαν και στη Κύπρο ο Μαραθώνας, το χάνι της Γραβιάς, το Κούγγι.
Ο Αυξεντίου στο Μαχαιρά πολέμησε μόνος εννέα ολόκληρες ώρες απαντώντας το θρυλικό στο κάλεσμα των Άγγλων να παραδοθεί .Μη μπορώντας οι Άγγλοι να τον συλλάβουν η να τον σκοτώσουν αντρίκεια, τον έκαψαν περιλούοντας με βενζίνη και πυρπολώντας το κρησφύγετο του.
Στο Δίκωμο ο Μάτσης επίσης, αρνείται να παραδοθεί και Άγγλοι ανατινάζουν το κρησφύγετο του.
Στον αχυρώνα του Λιοπετρίου τέσσερεις ήρωες πολεμώντας σαν λιοντάρια αρνούνται να παραδοθούν και όταν τους τελείωσαν τα πολεμοφόδια επεχείρησαν ηρωική έξοδο πέφτοντας νεκροί από τα πυρά των Άγγλων.
Στη Πάφο ένας έφηβος ποιητής ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης αφήνει τα μαθητικά θρανία και εφαρμόζει έμπρακτα τους στίχους που έγραψε ο ίδιος προηγουμένως,
Θα πάρω μια ανηφοριά θα πάρω μονοπάτια να βρω σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά. Σε ηλικία 18 ετών ανεβαίνει με το χαμόγελο στα χείλη στην αγχόνη και γίνεται αγωνιστικό σύμβολο.
Πολλοί ήσαν οι νεκροί του αγώνα και εμείς συνειδοποιούντες το μεγαλείο εκείνο, ομολογούμε ότι τιμή και δόξα πρέπει σε όλους αυτούς που ενσάρκωσαν το όραμα αιώνων και αναγνωρίζουμε πως όσα έγιναν τότε υπερέβησαν κάθε μέτρο μεγαλουργίας που θα μπορούσαν να συγκριθούν μόνον με του αρχαίους μας προγόνους Σαλαμινομάχους και Μαραθωνομάχους.
Μπορεί εκείνος ο αγώνας να μας έδωσε μια κουτσουρεμένη Ελευθερία μας έδωσε όμως και μια ανεξάρτητη Κύπρο, μέλους του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Και δεν είμαστε βέβαια Ευρωπαίοι δεύτερης κατηγορίας ώστε μόνο εμείς να μην δικαιούμαστε αυτά που δικαιούνται οι άλλοι .Η μικρή Κύπρος θα προεδρεύσει των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης το δεύτερο εξάμηνο του 2012 και είναι βέβαιο ότι θα τα καταφέρει. Οι σημερινές συγκυρίες με την ανακάλυψη υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ της Κύπρου μας δίνουν ελπίδες για πιο δίκαιη επίλυση του Κυπριακού δίχως να επαναπαυόμαστε, διότι ο Αττίλας κατέχει ακόμη ένα μεγάλο μέρος της Κύπρου και αν εμείς με συμπαραστάτη πάντοτε την Ελλάδα δεν αγωνιστούμε ουδείς θα το πράξει για μας.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΥΠΡΙΩΝ ΡΟΔΟΥ