Διαφήμιση

Σύλλογος Κυπρίων Ρόδου - Νέα Ανακοινώσεις

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΣΤΗ ΡΟΔΙΑΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ 1η ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Ο σύλλογος μας με την ευκαιρία της επετείου της έναρξης του απελευθερωτικού αγώνα της Κύπρου την Απριλίου 1955 εξέδοσε ανακοίνωση  η οποία εδημοσιευθη στις εφημερίδες  ΡΟΔΙΑΚΗ, και ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΉ   και η οποια εχει ως εξής :

1η Απρίλη 1955

Ο Κυπριακός Ελληνισμός με λαμπρότητα και Εθνική υπερηφάνεια γιορτάζει σήμερα την επέτειο της έναρξης του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ, ενάντια στην Αγγλική κατοχή.

Τιμούμε και εμείς  σήμερα  με τον προσήκοντα σεβασμό  την μνήμη  όσων  έδωσαν τη ζωή τους για την πατρίδα σε εκείνο τον ένδοξο αγώνα που είχε να αντιμετωπίσει υπέρτερες δυνάμεις, αριθμητικά πολλαπλάσιες, και ποιοτικά ασύγκριτες σε εξοπλισμό.

Τιμούμε και όσους αγωνιστές βρίσκονται ακόμη στη ζωή στη δύση  πια του βίου τους και βλέπουν τους αγώνες τους να μένουν αδικαίωτοι.

Ο αγώνας εκείνος πράγματι υπήρξε όντως επικός ,μια κορυφαία περίοδος  της ιστορίας μας, και αυτό το συνειδητοποιούμε  καλύτερα όσο περνά ο καιρός και πιο πολύ. Υπήρξε μια ρωμαλέα εξόρμηση του Κυπριακού Ελληνισμού από την ταπείνωση της δουλείας πολλών χρόνων , στα ύψη των Εθνικών του πόθων.

Υποταγμένος  δια μέσου των αιώνων ο Κυπριακός Ελληνισμός σε ξένους, δεν χάρισε την ψυχή του σε κανένα αλλά γρηγορούσε συνεχώς . Ούτε και άφησε την σκουριά της δουλείας να σκουριάσει το πολύτιμο εθνικό του μέταλλο. Το πάθος της Ελευθερίας ,καθοριστικό στοιχείο του πάθους όλων των Ελλήνων σιγόβραζε μέσα του.

 Πιστός ο Κυπριακός Ελληνισμός πήρε πολλά παραδείγματα  από  τον  ευρύτερο  Ελληνισμό όπως το ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ  Η ΘΑΝΑΤΟΣ του 1821, όπως και τι ΟΧΙ του 1940, και από τόσα άλλα. Και εκεί που ο  Άγγλος δυνάστης εθεωρείτο δυσκολοπολέμητος ακόμη και από τα ισχυρότερα κράτη του κόσμου, ο μικρός λαός της Κύπρου  άοπλος, ανέλαβε το γιγάντιο έργο υπέρ της Ελευθερίας και της δικαιοσύνης που έπρεπε άλλοι πιο ισχυροί της γης να είχαν αναλάβει.

 

Όταν το 1878 η Τουρκιά πωλούσε την Κύπρο στην Αγγλία οι Κύπριοι αναθάρρησαν. Είχαν ελπίσει ότι θα επαναλαμβανόταν  και για αυτούς  αυτό που έγινε  με τα Επτάνησα, ότι δηλαδή θα παραχωρούσε η Αγγλία την Κύπρο στην Ελλάδα. Όταν όλες οι ελπίδες διαψεύστηκαν, όταν οι κατά καιρούς υποσχέσεις των Άγγλων αποδείχτηκαν  καιροσκοπικά τεχνάσματα, και όταν πια διακήρυξαν πως τόσο λόγω των συμφερόντων τους όσο και εκείνων  των συμμάχων τους  δεδομένης  της στρατηγικής θέσης της Κύπρου  ουδέποτε  θα μπορούσε να εφαρμοστεί  γι αυτούς η αρχή της αυτοδιάθεσης ο Κυπριακός Ελληνισμός ανέλαβε τις ευθύνες του.

 Η Εκκλησία με Εθναρχεύοντα ρόλο, και   η οποία  για όλα τα χρόνια   κρατούσε άσβεστη την φλόγα του Κυπριακού  Ελληνισμού για Ελευθερία, με επικεφαλής τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο  πήρε την απόφαση για ένοπλο αγώνα αναθέτοντας την στρατιωτική οργάνωση στο Γεώργιο Γρίβα –Διγενή.

Είναι γεγονός ότι ολόκληρος ο Κυπριακός Ελληνισμός αγκάλιασε με θέρμη τον επικό εκείνο αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α (Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών)  και απέδειξε έμπρακτα την συνέχεια της Ελληνικής φυλής . Ξαναζωντάνεψαν και στη Κύπρο  ο Μαραθώνας, το χάνι της Γραβιάς, το Κούγγι.

Ο Αυξεντίου στο Μαχαιρά πολέμησε μόνος εννέα ολόκληρες ώρες απαντώντας το θρυλικό στο κάλεσμα των Άγγλων να παραδοθεί .Μη μπορώντας  οι Άγγλοι να τον συλλάβουν η να τον σκοτώσουν αντρίκεια, τον έκαψαν περιλούοντας με βενζίνη και πυρπολώντας το κρησφύγετο του.

 Στο Δίκωμο ο Μάτσης επίσης, αρνείται να παραδοθεί  και Άγγλοι ανατινάζουν το κρησφύγετο του.

Στον αχυρώνα του Λιοπετρίου  τέσσερεις ήρωες πολεμώντας σαν λιοντάρια αρνούνται να παραδοθούν  και όταν τους τελείωσαν τα πολεμοφόδια  επεχείρησαν ηρωική έξοδο πέφτοντας νεκροί από τα πυρά των Άγγλων.

Στη Πάφο ένας έφηβος ποιητής ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης  αφήνει τα μαθητικά θρανία και εφαρμόζει έμπρακτα τους στίχους που έγραψε ο ίδιος  προηγουμένως,

< Θα πάρω μια ανηφοριά θα πάρω μονοπάτια  να βρω σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά >. Σε ηλικία 18 ετών  ανεβαίνει με το χαμόγελο στα χείλη στην αγχόνη και γίνεται αγωνιστικό σύμβολο.

Πολλοί ήσαν οι νεκροί του αγώνα  και εμείς συνειδοποιούντες  το μεγαλείο εκείνο, ομολογούμε ότι τιμή και δόξα πρέπει σε όλους αυτούς που ενσάρκωσαν το  όραμα αιώνων  και αναγνωρίζουμε πως όσα έγιναν τότε  υπερέβησαν κάθε μέτρο μεγαλουργίας που  θα μπορούσαν να συγκριθούν μόνον  με του αρχαίους μας προγόνους Σαλαμινομάχους και Μαραθωνομάχους.

Μπορεί εκείνος ο αγώνας να μας έδωσε μια κουτσουρεμένη Ελευθερία μας έδωσε όμως και μια ανεξάρτητη Κύπρο, μέλους του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 Και δεν είμαστε βέβαια Ευρωπαίοι δεύτερης κατηγορίας ώστε μόνο εμείς να μην δικαιούμαστε αυτά που δικαιούνται οι άλλοιμικρή Κύπρος θα προεδρεύσει των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης το δεύτερο εξάμηνο του 2012 και είναι βέβαιο ότι θα τα καταφέρει. Οι σημερινές συγκυρίες  με την ανακάλυψη υδρογονανθράκων  στην ΑΟΖ  της Κύπρου  μας δίνουν ελπίδες  για πιο δίκαιη επίλυση του Κυπριακού δίχως να επαναπαυόμαστεδιότι ο Αττίλας κατέχει ακόμη ένα μεγάλο μέρος της Κύπρου και αν εμείς  με συμπαραστάτη πάντοτε την Ελλάδα δεν αγωνιστούμε ουδείς θα το πράξει για μας.

Ο επιμνημόσυνος λόγος του Λουκά αλουκαίδη

Σαν σήμερα την Ανοιξη του 1955   πηραμε τα όπλα εναντίον του πανίσχυρου Αγγλου κατακτητή  αφου βέβαια πρώτα εξαντλησαμε όλα τα ειρηνικά μέτρα όπως:

1 .    Το δημοψηφισμα για Ενωση στες 15 Γενάρη 1950 με ΝΑΙ το 95,7% των Κυπρίων,
2.     Το 1951 η  Ελληνική Κυβερνηση Κέντρου στο Παρισι στην έκτη σύνοδο του ΟΗΕ  ανακινησε το θέμα του  δημοψήφισματος με αρχή την ¨αυτοδιαθεση των Κυπρίων¨  εισηγητές ήταν ο Ροδιτης Βουλευτής Γεώργιος Μαύρος και ο Κύπριος Λουκης Ακριτας χωρις κανενα αποτέλεσμα
3.     Το 1954 η Ελλαδα κατέφυγε στα Ηνωμενα Έθνη ζητώντας την ¨αυτοδιαθεση της Κύπρου ¨ χωρις αποτέλεσμα  γιατι αντέδρασε η Αγγλια και η Τουρκια.
Δυστυχώς την ίδια εποχή στη Μέση Ανατολή έγιναν σοβαρές μεταβολές όπως ο
Αραβικος Εθνικισμός με το αντιαποικιακο του κίνημα διώχνει το Βρεττανικο Μεσανατολικο  Αρχηγειο απο την Αίγυπτο στην Κύπρο.

Τώρα πια οι Κυπριοι καταλάβαν ότι ουτε η Αγγλική κυβερνηση ουτε ο ΟΗΕ θα έφερναν καμία αλλαγή στο αποικιοκρατικο καθεστώς της Κύπρου.

Ετσι ο Αρχιεπίσκοπος Μακαριος ο Γ´ αποφάσισε να προχωρηση σε δυναμικότερο αγώνα.
Συνεννοηθηκε με τον Κύπριο Συνταγματαρχη Γεώργιο Γριβα ( Διγενη ) που ζούσε στην Αθήνα και οργάνωσαν την αντιστασιακη οργανωση  ΕΟΚΑ  ( Εθνική Οργάνωση Κυπριων Αγωνιστών)
Ο επίσημος χρηματοδότης της ΕΟΚΑ ήταν και είναι η Εκκλησία της Κύπρου.
Ο αγωνας της Κυπρου έγινε με κάθε σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και ετονισθη οτι εχθρός μας ειναι η Βρεττανικη Κυριαρχία και εδοθησαν διαβεβαιώσεις
στους Τουκοκυπριους συμπολίτες μας ότι δεν εχουν να φοβηθουν τιποτα και θα εχουν τον απόλυτο σεβασμό μας.

Η ΕΟΚΑ αρχισε των αγώνα  της την 1η του Απρίλη 1955  με ρηψι ενημερωτικων επαναστατικων φυλλαδιων και  εν συνεχεια μπαραζ εκρήξεων σε διάφορα νευραλγικα σημεία του Νησιού που προκαλεσαν χαος και  οργή στους Βρεττανους κατακτητές.
Παρόλο που στην αρχή η ΕΟΚΑ ήταν μυστική οργάνωση με πολυ περιορισμένο αριθμό μελών , στη συνέχεια βασίστηκε σε πλατεια λαϊκή υποστήριξη απο  ιερομενους
νοικοκυρές, δασκάλους, γιατρούς, δικηγόρους.
 Παντου σε όλες της γωνίες της Κύπρου ήταν παροντες απλοι ανθρωποι ετοιμοι να βοηθήσουν και να δωσουν και τη ζωη τους ακόμα  για τον εθνικο μας  αγώνα.
Ειδα με τα ματια μου Βρεττανους στρατιώτες ακομα και Τουρκοκυπρίους αστυνομικούς  να χαμογελουν με συμπάθεια και κατανόηση βλέποντας αυτες της κινήσεις κυριολεκτικης συμπαράστασεις απο όλο το λαό.
Ο ένοπλος αντιαποικιακος αγωνας  συγκίνησε ιδιαίτερα την Κυπριακή Νεολαία που δεν δίστασε να ανάλαβει δύσκολα και επικίνδυνα καθήκοντα σε αναμέτρηση με τις Βρετανικές στρατιωτικές δυνάμεις

Ο αγωνας της ΕΟΚΑ ανέδειξε πολλούς ήρωες ,όπως το Μάρκο Δράκο στη Σολεα , τον Κυριακο Ματση στο Δικωμο μα πάνω απ´όλους το ηρωα Γρηγόρη Αυξεντιου, που εχασε τη ζωη του αντιμετώπιζωντας για μια ολόκληρη μέρα μεγάλες Αγλικες στρατιωτικές δυνάμεις σ´ενα Κορφοβουνι του όρους
Μαχαιρα.

Η τραγικότητα του αγώνα και η αυτοθυσία του Κυπριακου Λαού έγινε παγκόσμια αισθητή  κι είχε  βαθιά διεθνή  απήχηση,  ιδιαίτερα στις περιοχές που ήταν ακόμα κάτω απο την αποικιακη διακυβέρνηση της Βρεττανιας.

Πολλές θανατικες καταδίκες και απαγχονισμοι έγιναν ύστερα απο καταθέσεις ψευδομαρτυρων όπως στην περίπτωση του Μιχάλη Καραολη και για πιο απλές παραβάσεις όπως του Ευαγορα Παλληκαριδη που τα τελευταία του λόγια ήταν στο ποίημα του

Θα πάρω μια ανηφόρια
Θα πάρω μονοπάτια
Να βρω τα σκαλοπάτια
Που πανε στη Λευτεριά

Στο μεταξύ έγιναν  χιλιάδες συλλήψεις και σε ολα τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως κρατούνται πολιτες χωρις δική,  ενώ οι φυλακές ήταν γεμάτες με βαρύποινιτες.
Η Βρετανική διοίκηση κατέφυγε σε σκληρά μέτρα ακόμα και βασανιστήρια, για τα οποία καταγγέλθηκε στην Επιτροπη Ανθρωπινων Δικαιωματων του Συμβουλίου  της Ευρώπης.  Σύγχρονος επέβαλε  μέτρα  συλλογικής τιμωρίας των κατοίκων με κατ´οικον περιορισμό και συλλογικές ποινές .

Οι Τουρκοκύπριοι δεν πήραν μέρος στον ένοπλο μας αγώνα εναντίον των Άγγλων.  Τη δυνατότητα συμμετοχής τους την απέκλεισε αφ´ενός η  ΣΤΑΣΗ  της ηγεσίας τους, που ακολουθουσε συνεργασία με τους Άγγλους και αφ´ετερου ο ΣΤΟΧΟΣ  του αγώνα μας  που ήταν η Ένωση με την Ελλάδα

Οι Άγγλοι χρησιμοποίησαν σκοπιμα Τουρκοκυπρίους ως Επικουρικους (  Βοηθητικούς )
αστυνομικούς και ετσι όπως ήταν επόμενο στες επιθέσεις της ΕΟΚΑ εναντίον των Άγγλων υπήρξαν και θύματα Τούρκοι Επικουρικοι και με αυτο οι σχέσεις ανάμεσα στες δυο κοινότητες διαταραχθηκε σοβαρά.

Σημερα 57 Χρόνια μετά απο τη μεγάλη εκείνη μέρα την 1η Απριλιου 1955
Ο Κυπριακός Ελληνισμός καλείται να γιορτάσει την επέτειο του απελευθέρωτικου του αγώνα σε μια προβληματική Κύπρο. Βρισκομαστε μπροστά στο μεγάλο χρέος προς την πατρίδα. Κλινοντας το γονυ στους τάφους των ηρωικών μαρτύρων του Επους της ΕΟΚΑ ας ατενισουμε με θάρρος και αυτοπεποίθηση τον ένδοξο ξεσήκωμο της 1ης Απριλίου.θ
Τη σημαία του αγώνα μας δεν θα υπόστείλουμε ποτέ απο τον αγωνιστικό στίβο γιατι αγωνιζόμαστε για τη Εθνικη φυσική μας επιβίωση.

Ζητώ η Ελλάδα
Ζητώ η Κύπρος
Ζητώ το Έθνος

 

Η ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΑ ΜΑΣΣΑΡΙ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Την Κυριακή 29 Ιουλίου 2012  σε ιδιαίτερα λαμπρή εκδήλωση   στη κοινότητα Μάσσαρι προϊσταμένου του Μητροπολίτου Ρόδου κ κ Κύριλλου, του επιτελάρχη της Μεραρχίας Συνταγματάρχη Παναγιωτόπουλου, του βουλευτή Δωδεκανήσου κ Βασίλη Υψηλάντη, του Γενικού Γραμματέα του Δήμου Ροδίων κυρίου Παύλου Τσίπρα, του Προέδρου του τοπικού Συμβουλίου  κυρίου Σπύρου Καλούδη, του προέδρου του πολιτιστικού Συλλόγου Μασσάρων κυρίου Παναγιώτη Μαστροσαββάκη, πολλών μελών της Κυπριακής παροικίας και σχεδόν του Συνόλου των κατοίκων  της κοινότητας Μάσσαρι τελέστηκε το Ετήσιο Εθνικό μνημόσυνο για τους νεκρούς  κατά την διάρκεια του πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής του Ιουλίου του 1974.alt

Η επιλογή της Κοινότητας Μασσάρων, είχε συμβολικό χαρακτήρα, αφού είναι αδελφοποιημένη με την τουρκοκρατούμενη κοινότητα Μάσσαρι της Κύπρου και οι  δεσμοί και οι σχέσεις μεταξύ των δύο κοινοτήτων είναι  πολύ ισχυρές.

Επιμνημόσυνο λόγο απήγγειλε ο πρόεδρος των Κυπρίων της Ρόδου κ Μιχάλης Χριστοδουλίδης ο οποίος μεταξύ άλλων είπε και τα εξής

Είμαστε  σήμερα στο ιερό τούτο χώρο  με βαθιά κατάνυξη για να τιμήσουμε και να μνημονεύσουμε  εκείνους που στις κρίσιμες και δύσκολες ώρες της Κύπρου  πολέμησαν και πίστεψαν στην Ελευθερία.  Είμαστε στην φιλόξενη  κοινότητα Μάσσαρι  που είναι διδυμοποιημένη  με την άλλη κοινότητα Μάσσαρι της Κύπρου. Εκεί που δυστυχώς  η εκκλησία της μένει αλειτούργητη εδώ και τρανταχτώ χρόνια γιατί εκεί βρίσκεται ο τούρκος κατακτητής . Πριν προχωρήσω αισθάνομαι την ανάγκη να πω ένα μεγάλaltο ευχαριστώ στο Σεβαστό μας Μητροπολίτη που βρίσκεται σήμερα μαζί μας ειδικά για το  Εθνικό τούτο μνημόσυνο, ια τον Εθνικό αυτό σκοπό.

 Είμαστε εδώ για να αποτίσουμε φόρο τιμής     σε  αυτούς  που έδωσαν  την ζωή τους  είτε  υπερασπιζόμενοι την Δημοκρατία κατά το εγκληματικό πραξικόπημα κατά της Κύπρου τον Μαύρο Ιούλιο εκείνο του 74, είτε φονεύθηκαν  από τους Τούρκους κατά την εισβολή που ακολούθησε. Τα  στεφάνια και τα λουλούδια  και οι λόγοι  προς τιμή τους είναι πολύ φτωχοί, πολύ  λίγοι,  μπροστά στο μεγαλείο της θυσίας τους  για όλους εμάς που θέλουμε να έχουμε ήσυχη την συνείδηση μας απέναντι στους εαυτούς μας μα κυρίως απέναντι στην ιστορία.

Τριάντα οκτώ χρόνια μετά ,αισθήματα πόνου και ντροπής φέρνει στο μυαλό μας  και στις καρδιές μας η άφρονος εκείνη πράξη της τότε κρατούσας κατάστασης, του τότε δικτατορικού καθεστώτος. Εκπροσωπώντας αφελώς  ξένα  συμφέροντα  δεν είχαν  ούτε την γνώση ,ούτε την πείρα ούτε την διορατικότητα να σταθμίσουν τους παράγοντες και τις συνέπειες  τέτοιου εγχειρήματος, τις συνέπειες ενός πραξικοπήματος .Δυστυχώς οι Συνθήκες εγκαθίδρυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας οι λεγόμενες Συμφωνίες Ζυρίχης Λονδίνου έδιναν το δικαίωμα στη Τουρκία  να επεμβαίνει  με την ιδιότητα της Εγγυήτριας Δύναμης  σε περίπτωση που διασαλευόταν η Συνταγματική τάξη.  Η Συνταγματική τάξη όμως αποκατεστάθη οκτώ ημέρες αργότερα και έτσι εξέλειπαν οι λόγοι  επέμβασης της.

Ήθελαν  λοιπόν οι σύμμαχοι μας να  κλείσουν το Κυπριακό στα μέτρα τους . Όμως  υπήρχε ένα εμπόδιο και αυτό ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος που αγωνιζόταν   όρθιος εναντίον όλων αυτών που βυσσοδομούσαν κατά της Κύπρου.  Η μεγαλόνησος  ήταν πάντοτε το επίκεντρο του ενδιαφέροντος  για τους εκάστοτε ισχυρούς στη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου  για αυτό ο στόχος ήταν να εξαφανιστεί από το πρόσωπο της γης αυτός ο ασυμβίβαστος, αυτός ο ασυνθηκολόγητος.  Και το έπραξαν. Δεν κατάφεραν βέβαια το στόχο τους κατάφεραν όμως να  ανοίξουν  την κερκόπορτα  στη Τουρκία να επέμβει στρατιωτικά, να βιάσει, να λεηλατήσει , να αρπάξει και να δημιουργήσει πρόσφυγες στη ίδια τους την πατρίδα επικαλούμενη  έκτοτε  διάφορα  ψεύτικα προσχήματα. Τα ίδια προσχήματα που επικαλείται ακόμη και σήμερα  για να  παραμένει  στη Κύπρο  εδώ και 38 χρόνια.

Η ελληνική ιστορία   κατέγραψε  ηρωικές νίκες, επαναστάσεις  αλλά δυστυχώς κατέγραψε  και  έχθρες, μίση ,πολιτικά πάθη, εθνικούς διχασμούς  και ντροπιαστικές ήττες Αποκορύφωμα της εθνικής ντροπής και ταπείνωσης υπήρξε  η  Κυπριακή τραγωδία μια τραγωδία που  συνεχίζεται και  κρατά τόσα χρόνια 

Η ιστορία δεν μας δίδαξε, οι ήττες και οι ντροπές δεν γέννησαν νέες νίκες .

Τις τραγικές συνέπειες του πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής βιώνουμε καθημερινά. Οι  νεκροί,alt οι αγνοούμενοι, οι  ηρωικοί μας εγκλωβισμένοι οι 200 χιλιάδες συμπατριώτες μας που έγινε πρόσφυγες στην ίδια τους τη πατρίδα  και η συνεχιζόμενη παράνομη κατοχή του 37% των εδαφών μας, ο εποικισμός και η λεηλασία της κατεχόμενης γης μας καθορίζουν το σκηνικό της Κυπριακής πραγματικότητας. Αυτά βέβαια είναι χιλιοειπωμένα  και θα ήταν ενδεχομένως τυπικό και φλύαρο να λέμε κάθε χρόνο τα ίδια. Τα λέμε όμως διότι δεν θέλουμε να ξεχάσουμε και δεν πρέπει να ξεχάσουμε.

Την υπέρτατη  θυσία των ηρώων μας Ελληνοκυπρίων και Ελλαδιτών αδελφών μας   που έδωσαν ότι πολυτιμότερο είχαν ,την ίδια τους τη ζωή ,  αυτούς  τιμούμε και μνημονεύουμε σήμερα και κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ αποτίοντας φόρο τιμής  για τη θυσία τους , εκφράζοντας ταυτόχρονα  και  την ευγνωμοσύνη μας  για την μεγάλη προσφορά   τους  προς την πατρίδα και προς το Έθνος γενικότερα

 Αυτοί οι ηρωικοί νεκροί μας με τη θυσία τους κράτησαν την κρατική οντότητα με αποτέλεσμα  η Κύπρος σήμερα να είναι  ανεξάρτητο κράτος, μέλους του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής ένωσης και μάλιστα αυτή την περίοδο να προεδρεύει του Συμβουλίου της Ευρώπης. Αυτή η οντότητα μάλιστα αποτελεί το πιο ισχυρό όπλο που διαθέτουμε στο δύσκολο και μακροχρόνιο αντικατοχικό αγώνα.

Οι έποικοι   παραμένουν εκεί , οι περιουσίες των προσφύγων μας γίνονται αντικείμενο άγριας εκμετάλλευσης ενώ η πατρίδα μας εξακολουθεί  να είναι η μόνη  Ευρωπαϊκή χώρα με κατεχόμενα εδάφη με τα τούρκικα στρατεύματα να κυκλοφορούν ανενόχλητα και να μολύνουν την εύφορη γη μας.

Δεν έχουμε όμως δικαίωμα να απεμπολήσουμε πόλεις ,χωριά, σπίτια, δεν έχουμε το δικαίωμα  να μην συντηρήσουμε την ελπίδα  για δίκαιη και βιώσιμη λύση του προβλήματος μας, δεν έχουμε δικαίωμα να μειώσουμε το αγωνιστικό  φρόνημα του λαού μας. Πρέπει να ξεριζώσουμε τα συρματοπλέγματα από το βλέμμα μας από την καρδιά μας από την ελπίδα μας από την κατεχόμενη γη μας από την ζωή των προσφύγων.  Η ιστορία μας εκδικείται διαρκώς   Όμως πρέπει να αντέξουμε. Όμως  δεν επιτρέπεται να ξεχάσουμε Ας έχουμε τη θλίψη ας έχουμε το βουβό δάκρυ, ας έχουμε τον σπαραγμό που πηγάζει από τις αναμνήσεις τόσον  θυσιών  τόσων   παλικαριών που έπεσαν ηρωικά  από το καιρό του απελευθερωτικού αγώνα το 1955 , από το πραξικόπημα της 15 Ιουλίου του 1974  από την Τουρκική εισβολή της 20 Ιουλίου του 1974 .

Η Κύπρος δεν μπορεί και δεν πρέπει να παραμένει διχοτομημένη και ημικατεχόμενη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεν ζητά τίποτε περισσότερο και τίποτα λιγότερο από ότι δικαιούνται και απολαμβάνουν σήμερα όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες χωρίς εγγυήσεις και στρατεύματα, χωρίς συρματοπλέγματα , με όλα τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα διασφαλισμένα χωρίς καμιά διάκριση ,απαλλαγμένη από ξένους στρατούς και διαχωριστικά τείχη.

Ο Κυπριακός Ελληνισμός δεν έχει το δικαίωμα να απεμπολήσει την πατρίδα του. Διατήρησε από τα βάθη των αιώνων την Ελληνικότητα του  και την επιβίωση του. Το ίδιο πράττει  και  θα πράξει και στα χρονιά που θα ακολουθήσουν  με την συμπαράσταση της Μητέρας  πατρίδας  και τους όπου γης Έλληνες .Κανένας Έλληνας  οπού και να ζει σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης δεν περισσεύει .Διότι  ο  αγώνας είναι κοινός, όπως κοινός ήταν σε πολλές άλλες περιπτώσεις κατά διαφόρους περιόδους της ιστορίας.  Ας μου επιτραπεί αναφέρω μια μόνο.

Πηγαίνοντας πίσω στα χρόνια του ξεσηκωμού για την αποτίναξη των 400 χρόνων Τούρκικου ζυγού  το 1821 βρίσκουμε  έναν  άλλο Αρχιεπίσκοπο Κύπρου τον  Αρχιεπίσκοπο Κυπριανό  που  δεν μπορούσε να μείνει αμέτοχος όταν ο Ελληνικός λαός  ξεσηκώθηκε   για την ελευθερία του. Βοηθούσε μαζί με τους άλλους επισκόπους και προκρίτους με διάφορους τρόπους την Ελληνική επανάσταση. Αυτό έπεσε στην αντίληψη του Οθωμανού Διοικητή της Κύπρου  και ζήτησε από τον Σουλτάνο να συλλάβει  τον Αρχιεπίσκοπο, τους  Μητροπολίτες και λοιπούς προκρίτους, και να τους κρεμάσει πριν προσχωρήσει Ο ελληνισμός της Κύπρου στην επανάσταση του 1821.  Πήρε την έγκριση από υψηλή πύλη  και προέβει  στις 9 Ιουλίου του 1821 στον απαγχονισμό τόσο του Αρχιεπισκόπου, όσον και των Δεσποτάδων και λοιπών προκρίτων κατά τρόπο παραδειγματικό.

ΟΙ τελευταίες λέξεις του Αρχιεπισκόπου πριν τον απαγχονίσουν κατά τον Εθνικό ποιητή Βασίλη Μιχαηλίδη ήταν τούτες:

¨΄Η Ρωμιοσύνη εν φυλή συνόκαιρη του κόσμου. Κανένας δεν ευρέθηκε για να την εξαλείψει κανένας γιατί σκέπη την που τα ύψη ο Θεός μου. Η ρωμιοσύνη έν να χαθεί όντας ο κόσμος λείψει.΄¨

 Ο Κυπριακός Ελληνισμός  θα συνεχίσει  και πρέπει να συνεχίσει τον αγώνα του με σύνεση και υπευθυνότητα αλλά με πίστη και αποφασιστικότητα για δικαίωση.

Αυτή θα είναι και  η δικαίωση των νεκρών μας. Αυτό είναι και  το χρέος  της Κύπρου ,έναντι της Ρωμιοσύνης και  έναντι της ιστορίας. 

Μετά την επιμνημόσυνη δέηση ακολούθησε κατάθεση στεφάνων και στη συνέχεια σε μια συγκινητική εκδήλωση στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του σχολείου, παρουσιάστηκε από τον Αντιπρόεδρο Ευαγόρα Νικολάου το βιογραφικό του Ρόδιου αγνοούμενου Γιώργου Στεργενάκη, καθώς και μαρτυρίες συμπολεμιστών του. Ποιήματα απήγγειλαν η Βάσω Μιχαλαρέα και ο Νίκος Μεϊτανής. Ο Κύπριος τραγουδιστής Βάσος Κωνσταντίνου τραγούδησε το τραγούδι του Μάριου Τόκκα «Ανασήκωσε την πλάτη και απώθησε τους Πενταδάκτυλε» και η  εκδήλωση έκλεισε με τον Εθνικό Ύμνο.

Τα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου προσέφεραν σε όλους τους παρευρισκόμενους παραδοσιακά γλυκά και εδέσματα.

** ΣΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΕΙΩΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΤΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ

 

ΕΚΘΕΣΗ ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΙΚΑ

alt

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Είμαστε  ιδιαίτερα χαρούμενοι, που εφέτος, κατά την επετειακή χρονιά των 50 χρόνων από την έναρξη λειτουργίας του Μουσείου Νεοελληνικής Τέχνης του Δήμου Ρόδου, έχουμε τη δυνατότητα να παρουσιάσουμε έναν εξαίρετο νέο βραβευμένο  Κύπριο Ζωγράφο, τον Σταύρο Κίκα

Αυτός ο καλλιτέχνης, που έχει ήδη επανειλημμένως διακριθεί για την ποιότητα, την περιεκτική λακωνικότητα και την εσωτερικευμένη δύναμη του έργου του, αποδίδει με μοναδικό τρόπο το φώς, τόσο το φυσικό όσο και το πνευματικό.

Πρόκειται για ένα δημιουργό που τιμά την Κύπρο αλλά και όλο τον Ελληνισμό, εκφράζοντας εικαστικά και με μια σύγχρονη μινιμαλιστική γλώσσα, την ουσία του πολιτισμού μας.

Η παρούσα αντιπροσωπευτική έκθεση του Σταύρου Κίκα, που γίνεται με τη συνδρομή του Υπουργείου Παιδείας και πολιτισμού της Κύπρου, είναι το πρώτο μεγάλο βήμα της νέας μας περιόδου επανασύσφιξης των μακροχρόνιων  δεσμών μας με τη μεγαλόνησο, όπου σχεδιάζουμε να υλοποιήσουμε προγράμματα ανταλλαγών στους τομείς των γραμμάτων, της τέχνης και του πολιτισμού, για μία βαθύτερη αλληλοκατανόηση και στενότερη αλληλεγγύη την οποία έχουμεπερισσότερο από ποτέανάγκη και οι δύο περιοχές, ιδιαίτερα σήμερα.

Ευχαριστούμε από καρδιάς τον καλλιτέχνη που αποδέχθηκε την πρότασή μας, τις πολιτιστικές υπηρεσίες της Κύπρου που βοήθησαν σημαντικότατα στην υλοποίηση της εντυπωσιακής αυτής έκθεσης, το Πρέσβη της Κύπρου στην Αθήνα κ. Ιωσήφ Ιωσήφ, τη κα. Αθηνά Σχινά Πρόεδρο της Καλλιτεχνικής μας Επιτροπής, το Σύλλογο Κυπρίων Ρόδου, το ξενοδοχείο AmathusBeachHotel, το χρυσοχοείο Athina, τη Κυπριακή ταβέρνα Αγρινό, και τον επιχειρηματία Μιχάλη Χριστοδουλίδη. Όλοι τους συνέδραμαν με τον τρόπο τους  προκειμένου να πραγματοποιηθεί στη Ρόδο, η σημαντική αυτή έκθεση σε ποιότητα και περιεχόμενο το αισθητικό αποτέλεσμα της οποίας θα μας εξυψώσει ψυχικά, ηθικά και πνευματικά.

 

                  Για το Δ.Σ     

 

      δρ. Νικόλαος Φρόνας

                 πρόεδρος    

του Μουσείου Νεοελληνικής Τέχνης

              Δήμου Ρόδου

 

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΕΚΘΕΣΗ ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΙΚΑ

Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΡΟΔΟΥ ΚΥΡΙΟΣ ΣΤΑΘΗΣ ΚΟΥΣΟΥΡΝΑΣ

ΚΑΙ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΔΡ.ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΦΡΟΝΑΣ

ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΟΥ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΩΝ 50 ΧΡΟΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗΣ ΡΟΔΟΥ

ΣΑΣ ΠΡΟΣΚΑΛΟΥΝ ΣΤΑ ΕΓΚΑΙΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ

 

ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΙΚΑΣ : ΑΠΕΙΚΑΣΜΑΤΑ ΦΩΤΟΣ

 

ΕΓΚΑΙΝΙΑ : ΠΕΜΠΤΗ 9 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΩΡΑ 20.30

ΚΤΗΡΙΟ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΜΗΣ 2 - ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΠΟΛΗ

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΕΚΘΕΣΗΣ 09/08 - 19/10/2012

ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ : ΠΡΩΙ 08.00 - 14.00 ΑΠΟΓΕΥΜΑ 17.00 - 21.00 ΕΚΤΟΣ ΣΑΒΒΑΤΟΥ & ΚΥΡΙΑΚΗΣ

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΙΚΑΣ

ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΙΚΑΣ

Γεννήθηκε το 1969 στη Λευκωσία.

 Πήρε τα πρώτα μαθήματα σχεδίου και ζωγραφικλης από την ζωγράφο Νίτσα Χατζηγεωργίου και ακολούθως φοίτησε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας στο εργαστήριο του Δημοσθένη Κοκκινίδη (1990-1995). Παράλληλα παρακολούθησε τα εργαστήρια Χαρακτικής, Αγιογραφίας και Ψηφιδωτού στην ίδια σχολή.

 Το 1993 και 1994 πήρε την Κρατική Υποτροφία Α.Σ.Κ.Τ. Το 1998 βραβεύτηκε με το αργυρό Μετάλλιο στην 1η ετήσια Φθινοπωρινή έκθεση Βενετίας. Το 1999 διακρίθηκε στην 1η ετήσια Ανοιξιάτικη έκθεση Βενετίας. Το 2002 του απονεμήθηκε το 1ο βραβείο «Κύπριοι Ζωγράφοι της 3ης χιλιετίας».

Είναι μέλος του Ε.Ε.ΤΕ και Ε.ΚΑ.ΤΕ

 

Ομαδικές Εκθέσεις:

 

2008  “Where do we go from here?Δημοτικό Κέντρο Τεχνών - Λευκωσία

2008    DP γκαλερί -  Λεμεσός

2003   Artowerγκαλερί  -  Αθήνα

2002  “Κύπριοι Ζωγράφοι της 3ης Χιλιετίας”,  Πύλη Αμμοχώστου - Λευκωσία

1999   The 1st Spring  Annual in Venice, Art Addiction -  Palazzo Correr, Venice,

           Italy.

1998   The 1st Autumn Annual in Venice, Art Addiction – Palazzo Correr, Venice,

           Italy

1998  “FoculizationsduRegard” [ Εστίες του Βλέμματος ], Προεδρία της Ελλάδας 

           Στην Δυτικοευρωπαϊκή Ένωση – Βρυξέλλες, Ιανουάριος-Ιούλιος

1998  “Ουρανός και Θάλασσα” -  Πινακοθήκη Λεμεσού

1997   Παγκυπριακή έκθεση (1ο Φεστιβάλ Καλών Τεχνών), Διεθνές Εκθεσιακό                                                 

           ΚέντροΛευκωσία

1997   19η Μπιεννάλε Αλεξάνδρειας

1997   Έκθεση στο Εργαστήρι Χαρακτικής του Επιμελητηρίου Καλών Τεχνών  

           Κύπρου

1997  “50 Εικαστικές προτάσεις για προϊόντα και υπηρεσίεςτης “ADELSAATCHI       

           & SAATCHI”, Πινακοθήκη Πιερίδη - Γλυφάδα, Αθήνα

1997   Έκθεσης Χαρακτικής και Αγιογραφίας, Διεθνές Κέντρο Λευκωσίας

1997   Astrolavos γκαλερί, “Ανθοφορία – Καρποφορία” – Αθήνα

1996   Έκθεση τελοιόφιτων Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, Εθνική Πινακοθήκη

           Αθήνας

1996   2η Διεθνή Συνάντηση Νέων Καλλιτεχνών Α.Σ.Κ.Τ. Αθηνών/Μόσχας/

           Βελιγραδίου/Σόφιας – Διδυμότυχο Θράκης, Ελλάδα

1995   1η Διεθνή Συνάντηση Νέων Καλλιτεχνών Α.Σ.Κ.Τ. Αθηνών/Μόσχας/

           Βελιγραδίου/Σόφιας – Διδυμότυχο Θράκης, Ελλάδα

1993   Ετήσια έκθεση εργαστηρίου Α.Σ.Κ.Τ. – Αθήνα

1992  “Αγαπημένη και Ματωμένη Κύπρος”, 2η Διεθνή Συνάντηση Πανεπιστημίων,

           Φοιτητική Εστία Ζωγράφου – Αθήνα

 

Ατομικές Εκθέσεις:

 

2009   Γκαλερί Gloria - Λευκωσία

2007   Γκαλερί Gloria– Λευκωσία

2003   Γκαλερί Artower – Αθήνα

1995   Γκαλερί Αστρολάβος – Αθήνα

 

2008   Νίτσα Χατζηγεωργίου – Σταύρος Κίκας – DPΓκαλερί    

 
Περισσότερα Άρθρα...
Διαφήμιση